Φλεβάρης 1968, η Χούντα δεν έχει χρονίσει ακόμη, εμείς, μαθητές δευτέρας Λυκείου του Τρίτου Αρρένων Αθηνών, αποφασίζουμε να πάμε οχταήμερη εκδρομή στην Κρήτη!
Το αποφασίσαμε μια κουβέντα ήταν, γιατί έπρεπε να ξεπεράσουμε τους περιορισμούς στις εκδρομές που είχαν επιβληθεί, να πείσουμε τους γονείς μας να υπογράψουν δήλωση ότι μας αφήνουν να πάμε, να βρούμε καθηγητές συνοδούς, που να υπογράψουν και αυτοί ότι αναλαμβάνουν την ευθύνη, να κανονίσουμε εισιτήρια του καραβιού, για τα πούλμαν στην Κρήτη, ξενοδοχεία σε τρεις πόλεις, το πρόγραμμα της εκδρομής και φυσικά να βρούμε και χρήματα για ένα τόσο μεγάλο και πολυήμερο ταξίδι.
Οι μισοί περίπου δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν στα έξοδα, οι υπόλοιποι με δυσκολία, εκτός από δυο τρεις που δεν είχαν πρόβλημα.
Όταν λοιπόν τα βάλαμε κάτω και είδαμε τις δυσκολίες, είπαμε πως ή θα πάει όλη η τάξη ή δε θα πάει κανένας και αρχίσαμε να ψάχνουμε τρόπους που θα μαζεύαμε χρήματα.
Εν τω μεταξύ με παρακαλετά και ομαδικές επισκέψεις στους πιο σκληρούς από τους γονείς που είχαν αντιρρήσεις, "αν δεν έρθει και ο Τάκης εκδρομή δε γίνεται" και αφού ο εκπληκτικός άνθρωπος και καθηγητής, ο Φιλόλογος μας Τσέλιος ανέλαβε την ευθύνη να μας συνοδεύσει μόνος του, κανείς άλλος καθηγητής δεν είχε δεχτεί, δεν είμαστε και τα πιο ήσυχα παιδιά του κόσμου βλέπεις, πήραμε το τελικό "εντάξει".
Ανάμεσα στις ιδέες που έπεσαν για να μαζέψουμε χρήματα, ήταν να κάνουμε και προβολή μιας ταινίας σε κινηματογράφο και να πάμε να πουλήσουμε όσο περισσότερα εισιτήρια γινόταν.
Νοικιάσαμε λοιπόν για δύο προβολές την ταινία Help! με τους Beatles και τον κινηματογράφο "Αρζεντίνα" στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας δίπλα στο γήπεδο του Παναθηναϊκού.
Μας είπαν ότι πρέπει να πάμε στην εφορία και να σφραγίσουμε τα εισιτήρια και έτσι κάναμε.
Στην εφορία όμως πάθαμε ένα μικρό εγκεφαλικό, ο φόρος που έπρεπε να πληρώσουμε ήταν 50% και ο Έφορος μεταξύ σοβαρού και αστείου μας είπε να πάμε στον Υπουργό αν θέλαμε να μας τον μειώσει.
Στην αναπάντεχη τροπή να ναυαγήσει η εκδρομή μας, αποφασίζουμε να πάμε στον Υπουργό...
Υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση της Χούντας είναι ο Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος.
Πέντε από τους συμμαθητές πηγαίνουμε στο Υπουργείο και στην είσοδο από τον κλητήρα, ζητάμε να δούμε τον Υπουργό, αυτός παίρνει τηλέφωνο στον υπεύθυνο και μας λέει να ανεβούμε.
Μας δέχεται ο ιδιαίτερος του Ανδρουτσόπουλου και πριν καλά καλά προλάβουμε να του πούμε τι θέλουμε, μας κατσαδιάζει γιατί φορούσαμε τζιν παντελόνια και είχαμε "ατημέλητα" μαλλιά και μας λέει αν θέλουμε να δούμε τον Υπουργό, να επιστρέψουμε την επομένη με διαφορετική εμφάνιση.
Καταλαβαίνετε το τι έγινε στο σχολείο που γυρίσαμε, αλλά μην ξεφύγουμε...
Επιστρέφουμε την επομένη και μας δέχεται ο Υπουργός, αφού πρώτα μας βγάζει ένα πατριωτικοπαπαδοπουλικό λογύδριο, στη συνέχεια ακούει το αίτημα μας και αποφασίζει να μειώσει το φόρο στο 25%.
Πάλι πολλά ήταν, αλλά δεν μπορούσαμε να κάνουμε πίσω, έτσι ξαμοληθήκαμε να πουλήσουμε τα εισιτήρια, κυρίως στα Λύκεια Θηλέων...
Πλάκα πλάκα, έπεσε παντού σύρμα, πηγαίναμε στις τάξεις των κοριτσιών, ζητούσαμε άδεια για λίγα λεπτά να πουλήσουμε εισιτήρια και γινόταν χαμός, όπως χαμός έγινε και στις προβολές της ταινίας.
Πήχτρα η αίθουσα, όρθιοι και ουρά στη Λεωφόρο για να μπουν στη δεύτερη παράσταση.
Πήγαμε στην εκδρομή μας τελικά, σαράντα παιδιά, όλη η τάξη, όπως είχαμε από την αρχή αποφασίσει με ελάχιστη επιβάρυνση των γονιών μας, στην ουσία κάποιοι είχαν λίγο περισσότερο χαρτζιλίκι που στην Κρήτη έγινε και αυτό κοινό ταμείο.
Ηράκλειο, Κνωσσός, Φαιστός, Άγιος Νικόλας, Ρέθυμνο, Αρκάδι, Χανιά...
Όχι μόνο αξέχαστη η εκδρομή, αλλά και πολύ διδακτική...
Γιατί τα θυμήθηκα και τα έγραψα αυτά τώρα.
Πριν από λίγο καιρό, μαθητές του Λυκείου Αγίας Τριάδας πήγαν με τα έξοδα πληρωμένα (18.000 Ευρώ) από το Δήμο Ναυπλιέων, στο Ότομπρουν της Γερμανίας, στη γενέτειρα του δεκαπεντάχρονου τότε Όθωνα που μας έστειλαν για βασιλιά οι ξένες δυνάμεις.
Το ταξίδι αυτό προετοιμάστηκε από τη Δημοτική Σύμβουλο Μαρία Ράλλη με την έγκριση του Δημήτρη Κωστούρου, οι λόγοι προφανείς...
Η παράταξη του Δημάρχου, μετά τη διαγραφή Τζαρίμα Μπακέτου, ήταν χωρίς Δημοτικό Σύμβουλο στην περιοχή του πρώην Δήμου Μιδέας, η Μαρία Ράλλη που αποσκίρτησε από το συνδυασμό Γραμματικόπουλου και "εντάχθηκε" στο συνδυασμό του Δημάρχου, έπρεπε να ενισχυθεί.
Καλή ευκαιρία λοιπόν να εμφανιστεί η κυρία Ράλλη ότι με δικές της ενέργειες γίνεται η εκδρομή των παιδιών στο Ότομπρουν τα οποία παιδιά, που ψηφίζουν στις επόμενες εκλογές και οι οικογένειες τους, δε θα ξεχάσουν ποιος κανόνισε την εκδρομή τους και μάλιστα χωρίς να πληρώσουν τίποτα...
Πολύ κακό μάθημα όμως για τα παιδιά, διδάσκει την ανισότητα και συγχρόνως την εκμετάλλευση της εξουσίας προς όφελός της.
Επισημάνθηκαν αυτά στο Δημοτικό Συμβούλιο από την Αντιπολίτευση, δεν άλλαξε όμως κάτι, σιγά που θα διόρθωνε ο Δήμαρχος την απόφαση του.
Ποιο θα ήταν το σωστό, αν πραγματικά ήθελαν χωρίς υστεροβουλία να βοηθήσουν παιδιά που δεν έχουν χρήματα να πάνε και αυτά εκδρομή; Να αποφασιστεί, ένα ποσό που μπορεί να διαθέσει ο Δήμος, να κατανεμηθεί σε όλα τα Λύκεια του Δήμου με απόφαση όλου του Δημοτικού Συμβουλίου, χωρίς εξαιρέσεις και προτιμήσεις κάποιου Λυκείου.
Αυτό μάλιστα, να το επικροτήσουμε όλοι γιατί δικά μας λεφτά δόθηκαν, δεν ήταν ούτε του Δημάρχου, ούτε της Δημοτικής Συμβούλου.
Και ξέρετε τι ενισχύει την άποψη μου... Πήγαν τα παιδιά και γύρισαν, δε θα έπρεπε να πάνε στο Δημοτικό Συμβούλιο να πουν τις εντυπώσεις τους; Να στείλουν μια επιστολή να ευχαριστούν τους Δημότες που πλήρωσαν τα έξοδα; Οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί τους δεν το σκέφτηκαν, ότι κάτι τέτοιο έπρεπε να γίνει;
Δεν ξέρω τι ωφελήθηκαν τα παιδιά από την επίσκεψη στη γενέτειρα ενός βασιλιά που εκδιώχθηκε μετά από την αντίδραση του λαού που ξεκίνησε από τ' Ανάπλι, ελπίζω να χάρηκαν την εκδρομή και πριν κάνουν το δικό τους απολογισμό, ας σκεφτούν και αυτά που γράφει ένας παλιός γκρινιάρης που έμαθε ότι στη ζωή, μετά το πάρε, έρχεται το δώσε...
Θα χαρώ αν κάποιος γονιός, δάσκαλος ή κάποιο από τα παιδιά, θα μου έκανε την τιμή να μου γράψει τις σκέψεις του, όπως βέβαια και η κυρία Ράλλη.
Prefadoros
Υ.Γ. Η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου για την εκδρομή
Το αποφασίσαμε μια κουβέντα ήταν, γιατί έπρεπε να ξεπεράσουμε τους περιορισμούς στις εκδρομές που είχαν επιβληθεί, να πείσουμε τους γονείς μας να υπογράψουν δήλωση ότι μας αφήνουν να πάμε, να βρούμε καθηγητές συνοδούς, που να υπογράψουν και αυτοί ότι αναλαμβάνουν την ευθύνη, να κανονίσουμε εισιτήρια του καραβιού, για τα πούλμαν στην Κρήτη, ξενοδοχεία σε τρεις πόλεις, το πρόγραμμα της εκδρομής και φυσικά να βρούμε και χρήματα για ένα τόσο μεγάλο και πολυήμερο ταξίδι.
Οι μισοί περίπου δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν στα έξοδα, οι υπόλοιποι με δυσκολία, εκτός από δυο τρεις που δεν είχαν πρόβλημα.
Όταν λοιπόν τα βάλαμε κάτω και είδαμε τις δυσκολίες, είπαμε πως ή θα πάει όλη η τάξη ή δε θα πάει κανένας και αρχίσαμε να ψάχνουμε τρόπους που θα μαζεύαμε χρήματα.
Εν τω μεταξύ με παρακαλετά και ομαδικές επισκέψεις στους πιο σκληρούς από τους γονείς που είχαν αντιρρήσεις, "αν δεν έρθει και ο Τάκης εκδρομή δε γίνεται" και αφού ο εκπληκτικός άνθρωπος και καθηγητής, ο Φιλόλογος μας Τσέλιος ανέλαβε την ευθύνη να μας συνοδεύσει μόνος του, κανείς άλλος καθηγητής δεν είχε δεχτεί, δεν είμαστε και τα πιο ήσυχα παιδιά του κόσμου βλέπεις, πήραμε το τελικό "εντάξει".
Ανάμεσα στις ιδέες που έπεσαν για να μαζέψουμε χρήματα, ήταν να κάνουμε και προβολή μιας ταινίας σε κινηματογράφο και να πάμε να πουλήσουμε όσο περισσότερα εισιτήρια γινόταν.
Νοικιάσαμε λοιπόν για δύο προβολές την ταινία Help! με τους Beatles και τον κινηματογράφο "Αρζεντίνα" στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας δίπλα στο γήπεδο του Παναθηναϊκού.
Μας είπαν ότι πρέπει να πάμε στην εφορία και να σφραγίσουμε τα εισιτήρια και έτσι κάναμε.
Στην εφορία όμως πάθαμε ένα μικρό εγκεφαλικό, ο φόρος που έπρεπε να πληρώσουμε ήταν 50% και ο Έφορος μεταξύ σοβαρού και αστείου μας είπε να πάμε στον Υπουργό αν θέλαμε να μας τον μειώσει.
Στην αναπάντεχη τροπή να ναυαγήσει η εκδρομή μας, αποφασίζουμε να πάμε στον Υπουργό...
Υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση της Χούντας είναι ο Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος.
Πέντε από τους συμμαθητές πηγαίνουμε στο Υπουργείο και στην είσοδο από τον κλητήρα, ζητάμε να δούμε τον Υπουργό, αυτός παίρνει τηλέφωνο στον υπεύθυνο και μας λέει να ανεβούμε.
Μας δέχεται ο ιδιαίτερος του Ανδρουτσόπουλου και πριν καλά καλά προλάβουμε να του πούμε τι θέλουμε, μας κατσαδιάζει γιατί φορούσαμε τζιν παντελόνια και είχαμε "ατημέλητα" μαλλιά και μας λέει αν θέλουμε να δούμε τον Υπουργό, να επιστρέψουμε την επομένη με διαφορετική εμφάνιση.
Καταλαβαίνετε το τι έγινε στο σχολείο που γυρίσαμε, αλλά μην ξεφύγουμε...
Επιστρέφουμε την επομένη και μας δέχεται ο Υπουργός, αφού πρώτα μας βγάζει ένα πατριωτικοπαπαδοπουλικό λογύδριο, στη συνέχεια ακούει το αίτημα μας και αποφασίζει να μειώσει το φόρο στο 25%.
Πάλι πολλά ήταν, αλλά δεν μπορούσαμε να κάνουμε πίσω, έτσι ξαμοληθήκαμε να πουλήσουμε τα εισιτήρια, κυρίως στα Λύκεια Θηλέων...
Πλάκα πλάκα, έπεσε παντού σύρμα, πηγαίναμε στις τάξεις των κοριτσιών, ζητούσαμε άδεια για λίγα λεπτά να πουλήσουμε εισιτήρια και γινόταν χαμός, όπως χαμός έγινε και στις προβολές της ταινίας.
Πήχτρα η αίθουσα, όρθιοι και ουρά στη Λεωφόρο για να μπουν στη δεύτερη παράσταση.
Πήγαμε στην εκδρομή μας τελικά, σαράντα παιδιά, όλη η τάξη, όπως είχαμε από την αρχή αποφασίσει με ελάχιστη επιβάρυνση των γονιών μας, στην ουσία κάποιοι είχαν λίγο περισσότερο χαρτζιλίκι που στην Κρήτη έγινε και αυτό κοινό ταμείο.
Ηράκλειο, Κνωσσός, Φαιστός, Άγιος Νικόλας, Ρέθυμνο, Αρκάδι, Χανιά...
Όχι μόνο αξέχαστη η εκδρομή, αλλά και πολύ διδακτική...
Γιατί τα θυμήθηκα και τα έγραψα αυτά τώρα.
Πριν από λίγο καιρό, μαθητές του Λυκείου Αγίας Τριάδας πήγαν με τα έξοδα πληρωμένα (18.000 Ευρώ) από το Δήμο Ναυπλιέων, στο Ότομπρουν της Γερμανίας, στη γενέτειρα του δεκαπεντάχρονου τότε Όθωνα που μας έστειλαν για βασιλιά οι ξένες δυνάμεις.
Το ταξίδι αυτό προετοιμάστηκε από τη Δημοτική Σύμβουλο Μαρία Ράλλη με την έγκριση του Δημήτρη Κωστούρου, οι λόγοι προφανείς...
Η παράταξη του Δημάρχου, μετά τη διαγραφή Τζαρίμα Μπακέτου, ήταν χωρίς Δημοτικό Σύμβουλο στην περιοχή του πρώην Δήμου Μιδέας, η Μαρία Ράλλη που αποσκίρτησε από το συνδυασμό Γραμματικόπουλου και "εντάχθηκε" στο συνδυασμό του Δημάρχου, έπρεπε να ενισχυθεί.
Καλή ευκαιρία λοιπόν να εμφανιστεί η κυρία Ράλλη ότι με δικές της ενέργειες γίνεται η εκδρομή των παιδιών στο Ότομπρουν τα οποία παιδιά, που ψηφίζουν στις επόμενες εκλογές και οι οικογένειες τους, δε θα ξεχάσουν ποιος κανόνισε την εκδρομή τους και μάλιστα χωρίς να πληρώσουν τίποτα...
Πολύ κακό μάθημα όμως για τα παιδιά, διδάσκει την ανισότητα και συγχρόνως την εκμετάλλευση της εξουσίας προς όφελός της.
Επισημάνθηκαν αυτά στο Δημοτικό Συμβούλιο από την Αντιπολίτευση, δεν άλλαξε όμως κάτι, σιγά που θα διόρθωνε ο Δήμαρχος την απόφαση του.
Ποιο θα ήταν το σωστό, αν πραγματικά ήθελαν χωρίς υστεροβουλία να βοηθήσουν παιδιά που δεν έχουν χρήματα να πάνε και αυτά εκδρομή; Να αποφασιστεί, ένα ποσό που μπορεί να διαθέσει ο Δήμος, να κατανεμηθεί σε όλα τα Λύκεια του Δήμου με απόφαση όλου του Δημοτικού Συμβουλίου, χωρίς εξαιρέσεις και προτιμήσεις κάποιου Λυκείου.
Αυτό μάλιστα, να το επικροτήσουμε όλοι γιατί δικά μας λεφτά δόθηκαν, δεν ήταν ούτε του Δημάρχου, ούτε της Δημοτικής Συμβούλου.
Και ξέρετε τι ενισχύει την άποψη μου... Πήγαν τα παιδιά και γύρισαν, δε θα έπρεπε να πάνε στο Δημοτικό Συμβούλιο να πουν τις εντυπώσεις τους; Να στείλουν μια επιστολή να ευχαριστούν τους Δημότες που πλήρωσαν τα έξοδα; Οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί τους δεν το σκέφτηκαν, ότι κάτι τέτοιο έπρεπε να γίνει;
Δεν ξέρω τι ωφελήθηκαν τα παιδιά από την επίσκεψη στη γενέτειρα ενός βασιλιά που εκδιώχθηκε μετά από την αντίδραση του λαού που ξεκίνησε από τ' Ανάπλι, ελπίζω να χάρηκαν την εκδρομή και πριν κάνουν το δικό τους απολογισμό, ας σκεφτούν και αυτά που γράφει ένας παλιός γκρινιάρης που έμαθε ότι στη ζωή, μετά το πάρε, έρχεται το δώσε...
Θα χαρώ αν κάποιος γονιός, δάσκαλος ή κάποιο από τα παιδιά, θα μου έκανε την τιμή να μου γράψει τις σκέψεις του, όπως βέβαια και η κυρία Ράλλη.
Prefadoros
Υ.Γ. Η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου για την εκδρομή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου