Ένα ευχαριστώ για όλους...

Δεν είναι όμορφο να μιλά κάποιος για τον εαυτό του, μάλλον κουραστικό και αδιάφορο για τους συντριπτικά περισσότερους, όμως, επιτρέψτε μου να το κάνω, γιατί ειλικρινά δεν περίμενα να υπάρχει τόσο ενδιαφέρον για ένα γραφτό μου που ακόμα δεν έχει δημοσιοποιηθεί.

Τις τελευταίες μέρες ανακοίνωσα ότι τέλειωσα το μυθιστόρημα που έγραφα και ότι σε λίγο καιρό θα μπορεί όποιος θέλει να το διαβάσει.

Μου κάνει λοιπόν τρομερή εντύπωση ότι είναι πολλοί όσοι με παροτρύνουν και μου εύχονται καλή επιτυχία, χωρίς ούτε καν να γνωρίζουν το θέμα και τι ακριβώς αφορά το μυθιστόρημα, ούτε καν τον τίτλο...


Θα μου πείτε, μπορεί να το κάνουν από ευγένεια, επειδή με γνωρίζουν χρόνια ή κάποιοι γιατί τους αρέσει ο τρόπος που γράφω.

Όποιος και να είναι ο λόγος το μόνο σίγουρο είναι ότι αισθάνομαι ένα επιπλέον βάρος, ευχάριστο, δε λέω... που προστέθηκε στο άλλο, της αγωνίας αν τελικά το γραφτό μου θα αρέσει, θα έχει κάτι να πει, αν άξιζε που γράφτηκε.

Αυτό άλλωστε έχει σημασία...

Σας ευχαριστώ όλους και επιτρέψτε μου μια ιδιαίτερη ευχαριστία στον Κώστα Καρακάση.

Μάνος Περράκης