Δε θέλω να εκπλήξω, να αιφνιδιάσω, να εντυπωσιάσω τον αναγνώστη με μεγάλες ανατροπές και τρυκ, θέλω να τον κάνω, διαβάζοντας, να συμμετέχει στην ιστορία, να παίρνει θέση, να ερμηνεύει από τη δική του σκοπιά τα γεγονότα και τα πρόσωπα.
Δίνω στην ουσία το ερέθισμα, προκαλώ τον αναγνώστη να τοποθετηθεί στα θέματα που πραγματεύεται το μυθιστόρημα.
Γι’ αυτό και θεωρώ «Τη δούλα» όχι μόνο ένα ευχάριστο ανάγνωσμα, με ιστορικά στοιχεία μιας άλλης εποχής, τα οποία περιγράφω όπως ακριβώς τα έζησα σαν παιδί κι εγώ τότε, αλλά κυρίως, πηγή βαθύτερης αναζήτησης για το πως διαμορφώνονται οι χαρακτήρες των ανθρώπων στις κοινωνίες που καλούνται να ζήσουν, με τους κανόνες τους να έχουν τεθεί από τους προηγούμενους, με δεδομένα τα περιθώρια συμβιβασμών και τις δυνατότητες ανατροπών τους.
Ιδιαίτερα σε μια εποχή που η χώρα ξεκινούσε μια καινούργια πορεία μετά τον πόλεμο, τον εμφύλιο και το διχασμό, μια εποχή που η γυναίκα, αρχίζει διστακτικά να διεκδικεί θέση και ρόλο, δικαιώματα, σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία, η οποία με κάθε τρόπο, ακόμα και με τη βία, προσπαθεί να επιβληθεί.
Αυτή ήταν η πρόθεση μου, αν το πέτυχα, εσείς θα το διαπιστώσετε…
Καλή ανάγνωση...
Μάνος Περράκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου