Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2021

Χριστούγεννα 2021. Μια υπενθύμιση ή και μια πρώτη γνωριμία των φίλων με το μυθιστόρημα μου "Η δούλα"...


 Κυκλοφόρησε το καλοκαίρι, το δεύτερο μυθιστόρημα μου, το όνομα αυτού "Η δούλα" και από την αρχή έκανε αίσθηση και για την ιστορία, την πλοκή, τους χαρακτήρες που περιγράφονται, αλλά και για τα βιωματικά στοιχεία που περιέχονται, όσο και για τα ιστορικά του 1958 σε Βουργαρέλι, Ναύπλιο και Αθήνα.

Δείτε τι πραγματεύεται το μυθιστόρημα, μοιάζει παλιό, μα είναι τόσο σύγχρονο, αγγίζει προβλήματα του σήμερα, όσο δε φαντάζεστε:

"Η δούλα", ένα κοινωνικό μυθιστόρημα για τη ζωή μιας δεκαοκτάχρονης από το Βουργαρέλι στο Ναύπλιο και μετά στην Αθήνα

Σ΄αυτό το σημείωμα δε θέλω να σας φορτώσω με τις θετικές κριτικές όσων μου έκανα την τιμή να τη διαβάσουν και πιστέψτε με είναι πολλοί, πρόθεσή μου είναι να σας υπενθυμίσω ή να σας γνωρίσω, σε όσους δεν το γνωρίζετε, ότι "Η δούλα" αξίζει πραγματικά της προσοχής σας, ειδικά τώρα τα Χριστούγεννα που κατά παράδοση ένα βιβλίο αποτελεί και ένα καλοδεχούμενο δώρο, να προσφερθεί στους άλλους ή και στον εαυτό μας, να τη βάλετε στη λίστα σας, σίγουροι ότι δε θα σας απογοητεύσει.

Ξέφυγα, είπα να μη γράψω καλά λόγια, αλλά η διασταυρωμένη σιγουριά του μέχρι τώρα αποτελέσματος, με παρέσυρε...

Ας είναι, περισσότερες λεπτομέρειες και τα δύο πρώτα κεφάλαια μπορείτε να τα διαβάσετε εδώ

Το μυθιστόρημα "Η δούλα" θα το βρείτε στα κεντρικά Βιβλιοπωλεία της Αθήνας, όπως στην Πολιτεία, τον ΙΑΝΟ, την Πρωτοπορεία, ΤΣΙΓΑΡΙΔΑΣ, ΣΥΜΜΕΤΡΙΑ, ΣΙΜΟΣ, στα καταστήματα όλης της χώρας όπου υπάρχουν Public, από τα οποία μπορείτε να το παραγγείλετε και διαδικτυακά, όπως και με μήνυμα σε μένα αν έχετε δυσκολία να το προμηθευτείτε και φυσικά στα καταστήματα του Ναυπλίου:

"ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ" της Αρετής Στάϊκου, στην οδό Αμαλίας απέναντι από το Πολεμικό Μουσείο.

"NAFPLIA BOOKSTORE" Έκθεση Βιβλίου, στην οδό  Άγγελου Τερζάκη 25, κάθετα στο Μεγάλο Δρόμο.

"Αποσπερίτης" Βιβλιοπωλείο, Αμαλίας 30 Παλιό Ναύπλιο, απέναντι από το 1ο Λύκειο Ναυπλίου.

Μάνος Περράκης







Πέμπτη 29 Ιουλίου 2021

Η ιστορία του αρχοντικού και της σκάλας στο εξώφυλλο του μυθιστορήματος "Η δούλα"


Το αρχοντικό στο Ναύπλιο που αναφέρεται στο μυθιστόρημα, όπου διαδραματίζεται μεγάλο μέρος της ιστορίας και ταιριάζει απόλυτα στη μυθοπλασία, σήμερα λειτουργεί ως ξενοδοχείο και δεν είναι άλλο από το 3sixty.

Το καταπληκτικό αυτό αρχοντικό που ανήκε στην οικογένεια Παπαρτεμίου απόστρατου συνταγματάρχη και επί σειρά ετών βουλευτή Αργολίδας, αποκτήθηκε από τους κληρονόμους από τη ΝΕΟΚΛΑΣΙΚΗ ΑΕ, η οποία αφού το αναπαλαίωσε από την κατάσταση κατάρρευσης που το παρέλαβε, το μετέτρεψε σε ένα πραγματικό στολίδι για την πόλη του Ναυπλίου, διατηρώντας όλα τα χαρακτηριστικά του, τα οποία αναφέρονται και στο μυθιστόρημα.

Τετάρτη 28 Ιουλίου 2021

Συνέντευξη για το μυθιστόρημα "Η δούλα" στο BEST TV και την Κατερίνα Κουρτέλη και ευχαριστίες σε ιστοσελίδες


 Θέλω να ευχαριστήσω το κανάλι BEST TV για τον τηλεοπτικό χρόνο που μου διέθεσε, όπως και την καλή φίλη και άψογη επαγγελματία Κατερίνα Κουρτέλη, για τη σημερινή συνέντευξη με αφορμή την κυκλοφορία του μυθιστορήματός μου "Η δούλα"...

"Η δούλα" στο τυπογραφείο


 "Η δούλα" σήμερα εκτυπώθηκε στο τυπογραφείο των αδελφών Ν. Χριστόπουλου, αύριο δένεται, την Πέμπτη την παραλαμβάνω και την Παρασκευή παρουσιάζεται στην Έκθεση Βιβλίου στο Ναύπλιο, φορώντας τα καλά της, με το μοναδικό άρωμα και την υφή, που κουβαλά κάθε αντίτυπο, που γράφτηκε και τυπώθηκε με μεράκι από τους συντελεστές του εγχειρήματος...


Κυριακή 25 Ιουλίου 2021

"Η δούλα": Ελεύθερα και δωρεάν για ανάγνωση τα δύο πρώτα κεφάλαια του μυθιστορήματος σε μορφή pdf


Το μυθιστόρημα "Η δούλα" έχει κατατεθεί σε Συμβολαιογράφο για τα πνευματικά δικαιώματα και από προχθές έχει πάρει αριθμούς ISBN για την έντυπη και ηλεκτρονική μορφή από την Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος.

Λίγα λόγια πριν την ανάγνωση του μυθιστορήματος «Η δούλα» - Η τεχνική, το περιεχόμενο


 Με το να γράψει κάποιος ένα και δυο και περισσότερα μυθιστορήματα, δε γίνεται και λογοτέχνης, εγώ τουλάχιστον ούτε είμαι και δεν ισχυρίζομαι πως είμαι.

Τετάρτη 21 Ιουλίου 2021

"Η δούλα", ένα κοινωνικό μυθιστόρημα για τη ζωή μιας δεκαοκτάχρονης από το Βουργαρέλι στο Ναύπλιο και μετά στην Αθήνα


 "Η δούλα" είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα που αφηγείται τη ζωή μιας δεκαοκτάχρονης κοπέλας, που ξεκινά από το χωριό της στα Τζουμέρκα της Ηπείρου, για να έρθει στο Ναύπλιο και να γίνει υπηρέτρια στο σπίτι μιας ονομαστής οικογένειας της περιοχής.

Τρίτη 20 Ιουλίου 2021

Το εξώφυλλο με τη σκάλα, του μυθιστορήματος "Η δούλα"...


 Η σκάλα που απεικονίζεται στο εξώφυλλο, είναι η αυθεντική του παλιού αρχοντικού, που σήμερα λειτουργεί σαν ξενοδοχείο κόσμημα στο Ναύπλιο...

Κυριακή 18 Ιουλίου 2021

"Η δούλα": Λίγα λόγια σαν πρόλογος της έκδοσης του μυθιστορήματος


«Η δούλα» σαν ιδέα γεννήθηκε το καλοκαίρι του 2016, αμέσως μετά την κυκλοφορία του μυθιστορήματος μου «Το κέρμα».

Ένιωσα έντονη εσωτερική πίεση να γράψω και να εκφράσω σκέψεις και καταστάσεις που έζησα, πλεγμένες με τις κοινωνικές συνθήκες και γεγονότα, που δύσκολα κάποιος μπορεί να βρει και να αξιολογήσει, γιατί συνήθως αυτά θεωρούνται ασήμαντα και παραμερίζονται για άλλα, περισσότερο «σπουδαία».

"Η δούλα": Ένα ευχάριστο ανάγνωσμα με ιστορικά στοιχεία μιας εποχής που τα περιγράφω όπως ακριβώς τα έζησα


 Δε θέλω να εκπλήξω, να αιφνιδιάσω, να εντυπωσιάσω τον αναγνώστη με μεγάλες ανατροπές και τρυκ, θέλω να τον κάνω, διαβάζοντας, να συμμετέχει στην ιστορία, να παίρνει θέση, να ερμηνεύει από τη δική του σκοπιά τα γεγονότα και τα πρόσωπα.

Δίνω στην ουσία το ερέθισμα, προκαλώ τον αναγνώστη να τοποθετηθεί στα θέματα που πραγματεύεται το μυθιστόρημα.

«Η δούλα» ένα κοινωνικό μυθιστόρημα


 «Η δούλα» είναι η ιστορία μιας δεκαοχτάχρονης που στα τέλη της δεκαετίας του ’50, αφήνει το χωριό της στα ορεινά της Ηπείρου, για να πάει στο Ναύπλιο και να γίνει υπηρέτρια σε μια ονομαστή οικογένεια.

Εκεί, θα βρεθεί αντιμέτωπη με πολλές προκλήσεις, θα συναντήσει τον έρωτα, θα νιώσει στο κορμί και την ψυχή της τη βία, θα δει και θα μάθει πολλά, θα αναγκαστεί να πάρει δύσκολες αποφάσεις, θα αναμετρηθεί με την τύχη, θα γνωρίσει τόσο διαφορετικούς ανθρώπους, θα προσπαθήσει να ισορροπήσει στις απαιτήσεις μιας άγνωστης κοινωνίας, θα φτάσει στα άκρα…

Κυριακή 29 Μαρτίου 2020

Δωρεάν ανάγνωση του μυθιστορήματος "Το κέρμα"...

Τέσσερα χρόνια πέρασαν από την κυκλοφορία του μυθιστορήματος "Το κέρμα" το οποίο βρίσκεται στα βιβλιοπωλεία και όποιος θέλει μπορεί να το αγοράσει.

Τώρα και ενώ ετοιμάζω το δεύτερο μυθιστόρημα μου, έχει έρθει ο καιρός, να το προσφέρω δωρεάν μέσα από το διαδίκτυο σε όποιον θέλει να το διαβάσει...

Μπορείτε να το κατεβάσετε και σε μορφή PDF και σε WORD, ώστε να το διαβάσετε σε μεγάλη ή και σε μικρή οθόνη...

Σε μορφή PDF

Σε μορφή WORD

Καλή ανάγνωση...

Μια νέα ιστοσελίδα για την Αργολίδα: https://www.argolidamagazine.gr/

Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2018

Απόδραση... Απόσπασμα από "Το κέρμα"

Απόσπασμα από "Το κέρμα" (Σελίδα 275)

Σε λίγες ημέρες, θα έρχονταν τα Χριστούγεννα του 2014...

   Ένα ταξίδι στη Θεσσαλονίκη μπορεί να με βοηθούσε να βρω κάτι. Τουλάχιστον από εκεί, από απόσταση, θα έβλεπα τα πράγματα πιο ψύχραιμα, θα σκεφτόμουν χωρίς πίεση. Έτσι, πήρα την απόφαση να ανέβω στη Θεσσαλονίκη, έβγαλα εισιτήριο, έκλεισα ξενοδοχείο και τακτοποίησα τις δουλειές που άφηνα πίσω μου. Θα ταξίδευα με το τρένο. Ήθελα να ξαναζήσω τη μαγική διαδρομή, μετά από πολλά χρόνια. Αναχώρηση στις 23 Δεκεμβρίου, δύο και τέταρτο το μεσημέρι. Η Άννα με τον Ευθύμη θα έρχονταν στην Αθήνα την παραμονή των Χριστουγέννων, να γιορτάσουν μαζί με τη Δήμητρα και το Μιχάλη και να γνωρίσουν η μητέρα κι ο αδελφός, τον αγαπημένο της Άννας.

Κυριακή 26 Νοεμβρίου 2017

Ο Νίκος έφυγε... Στο φίλο Νίκο Φούντα...

Με το Νίκο στο Αρκάδι, 1968
Τον πάλεψε πάνω από δυο χρόνια με δυο χειρουργεία και θεραπείες, στην άνιση μάχη μαζί του και σήμερα έφυγε...

Γνωριστήκαμε την Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 1965, όταν πήγαμε την ίδια μέρα στο Τρίτο Γυμνάσιο Αρρένων στους Αμπελοκήπους, απέναντι από το Μαιευτήριο "Έλενα", δίπλα στο Αναμορφωτήριο Θηλέων και το γήπεδο του Παναθηναϊκού.

Παιδιά της επαρχίας που βρεθήκαμε εκεί για να προετοιμαστούμε για ένα καλύτερο μέλλον, να σπουδάσουμε, ο Νίκος από τα Παλιάμπελλα της Βόνιτσας, εγώ από τ' Ανάπλι.

Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2017

Του Πολυτεχνείου... Απόσπασμα από "Το κέρμα"

...Και θα συμβιβαστούν κι εκείνες οι χιλιάδες των φοιτητών; Εκείνη η φλόγα; Η ζωντάνια; Το όραμα; Τα ιδανικά τι θα γίνουν; Ποια είναι αυτή η δύναμη που θα υποτάξει το μέλλον;»

«Οι χιλιάδες των φοιτητών», συνέχισε το μονόλογο και στο μυαλό του ήρθαν οι εικόνες και αυτό που έζησε στο γιορτασμό της επετείου του Πολυτεχνείου.

Από την αρχή της Φιλοσοφικής στο σιντριβάνι, μέχρι πάνω στη Φυσικομαθηματική και γεμάτη τη μεγάλη πλατεία του Χημείου, οι φοιτητές είχαν στήσει μια από τις μαζικότερες και πιο μαχητικές διαδηλώσεις που είχε ζήσει η Θεσσαλονίκη. Ο Λευτέρης μαζί με το Θωμά, ανέβηκαν στο σπίτι του Αργύρη, στον τέταρτο όροφο, απέναντι από τη Φιλοσοφική, στην οδό Μελενίκου και βγήκαν στο μπαλκόνι. Θέλανε πρώτα να δουν από ψηλά το εντυπωσιακό θέαμα και μετά να πάνε στο μπλοκ της σχολής τους. Το πλήθος, το πάθος, τα λάβαρα, τα συνθήματα, η πρώτη μετεμφυλιακή και μεταπολεμική γενιά διατράνωνε την πίστη της, την αγωνία της, την ελπίδα της, την απόφασή της να αγωνιστεί, να γίνει αυτός ο κόσμος, αυτός ο τόπος πιο δίκαιος, πιο ανθρώπινος, πιο ελεύθερος.

Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου 2017

"Εν Προσύμνη..." Ένα ανέκδοτο Διήγημα...

Εν Προσύμνη…

«Γεια σας, καλώς ήρθατε… Πού θα πάμε;»

«Γειά σου, πατριώτη, το Μπερμπάτι το ξέρεις; Πού να το ξέρεις!»

«Όχι, λυπάμαι, μα θα μου πείτε εσείς πού είναι και θα σας πάω».

«Ούτε Προσύμνη να σου πω δε θα ξέρεις, άσε μη σου πω και Αρχαία Πρόσυμνα. Στις Μυκήνες θα πάμε, λίγο πιο πέρα στο δρόμο προς το Ναύπλιο θα στρίψουμε αριστερά. Εκεί είναι η Προσύμνη, το χωριό μου».

Τετάρτη 26 Ιουλίου 2017

Ένας χρόνος πέρασε, τα πρώτα γενέθλια σήμερα 26 Ιουλίου, για "Το κέρμα"...

Πόση χαρά, πόση συγκίνηση να πιάνεις το βιβλίο στα χέρια σου, πλημμυρισμένο με τις μυρωδιές του τυπογραφείου...

Μοναδικές στιγμές να βλέπεις το έργο σου τυπωμένο, στοιβαγμένο βιβλίο βιβλίο, έτοιμο να πάει να βρει τον αναγνώστη, να το βρει ο αναγνώστης.

Ένα ταξίδι είναι, με αρχή, διαδρομή, μα χωρίς τέλος... Ναι, αυτό είναι ένα μυθιστόρημα.

"Το κέρμα" θα σας περιμένει και φέτος στην Έκθεση Βιβλίου στο Ναύπλιο, από την Παρασκευή 28 Ιουλίου και κάθε μέρα, υπάρχει πάντα στη φίλη μου την Αρετή, στο "Μεγάλο Κατάστημα" στην οδό Αμαλίας και φυσικά στο βιβλιοπωλείο Χριστόπουλου.

Αντί για τούρτα, ένα μικρό απόσπασμα:

Τετάρτη 31 Μαΐου 2017

Ταξίδι με το τρένο... Αποσπάσματα από "Το κέρμα"

Το τρένο... Το ταξίδι με το τρένο... Η απαράμιλλη ομορφιά του ονείρου...

Αποσπάσματα από "Το κέρμα"...

"Αν αυτή η γνωριμία με τον ελληνικό κινηματογράφο και τους ανθρώπους του, με έκαναν να τον αγαπήσω πραγματικά και ν’ αναγνωρίσω την αξία του, το ταξίδι με τρένο Αθήνα-Θεσσαλονίκη ήταν που με "έσπρωξε" να θέλω να πάω και ένα βήμα πιο πέρα. Να σκηνοθετήσω, χωρίς να ξέρω τίποτα από τεχνική, μια ιστορία με φόντο το ίδιο το ταξίδι και τις εναλλαγές των εικόνων που το συνοδεύουν.


Σάββατο 6 Μαΐου 2017

Στο Παρίσι... Απόσπασμα από "Το κέρμα"

Αφιερωμένο το σημερινό απόσπασμα από "Το κέρμα" στις Γαλλικές Προεδρικές εκλογές:

Σελίδα 49

«Που λες, αδελφή, όταν έφτασα στο Παρίσι, έμεινα στην αρχή σε ένα δωμάτιο μιας πανσιόν επιπλωμένο με ένα κρεβάτι, ένα κομοδίνο, μια ντουλάπα και ένα τραπέζι με δυο καρέκλες. Το μπάνιο ήταν κοινόχρηστο για τέσσερα δωμάτια. Δεν είχε καθόλου ανέσεις, αλλά έμεινα εκεί γιατί ήταν φτηνό και κοντά στο κέντρο» ξανάρχισα, αφού πρώτα κατέβασα μια ξεγυρισμένη δόση ουίσκι από το ποτήρι που μου έφερε η Ελένη.

Τετάρτη 3 Μαΐου 2017

"Κόψε ώρα μπάρμπα Χαράλαμπε"... Εκείνα τα χρόνια στους Αμπελοκήπους...

Τέλη δεκαετίας '60, αρχές της δεκαετίας '70, σε ένα από τα πιο πολυσύχναστα μέρη των Αμπελοκήπων και της Αθήνας, πριν το τέρμα της Λεωφόρου Αλεξάνδρας στη διασταύρωση με την οδό Έσλιν.

Στη γωνία το κλασσικό μεγάλο καφενείο με εκατοντάδες θαμώνες για καφέ, τάβλι και χαρτί, μετά τα "Σάλωνα", σουβλατζίδικο, κυρίως καλαμάκι, κοτόπουλο και πατατάκι τηγανητό και μετά "Τα κανάρια" το εστιατόριο με το Ναυπλιώτη ιδιοκτήτη που τάισε γενιές κυρίως υπαλλήλων και φοιτητών, με την πλούσια ποικιλία και τις καταπληκτικές γεύσεις.

Από την άλλη μεριά δυο τρία καταστήματα και το πρακτορείο ΠΡΟΠΟ του Παναγιωταράκου και πιο πέρα ένα από τα πρώτα υπόγεια Clubs της Αθήνας, ο θρυλικός CAZANOVAS.

Δευτέρα 10 Απριλίου 2017

Ταξιδεύοντας... Απόσπασμα από "Το κέρμα"

Άλλο ένα μικρό απόσπασμα...

"Το κέρμα"... Σελίδα 57:

...Φτάνοντας στο τέλος της τρίτης ημέρας, στο χρονικό όριο που είχα θέσει, γνωρίζοντας με λεπτομέρειες πια την οικονομική κατάσταση της εταιρείας, το προσωπικό και τα βασικά της παραγωγής, είχα καταλήξει, είχα αποφασίσει πλέον τι έπρεπε να κάνω. Όσο κι αν ήταν σκληρό για τα πιστεύω μου, όσο κι αν ανατρέπονταν βίαια απόψεις, ιδέες και στάση ζωής, δεν είχα άλλη επιλογή. Θα ακολουθούσα το μονόδρομο που η μοίρα έφερε ξαφνικά μπροστά μου. Περισσότερο ένιωθα θυμωμένος που έχασα τη μάχη τόσο γρήγορα, γιατί παραδινόμουνα χωρίς καν να προλάβω να πολεμήσω. 

Παρασκευή 31 Μαρτίου 2017

Στο δικό μας ΠΕΡΑΜΑ…

Σηκώθηκε, έσπρωξε την καρέκλα που καθόταν πίσω, παραμέρισε τις διπλανές και με δυο βήματα βρέθηκε στην πίστα. Έκανε μισό κύκλο μέχρι να πλησιάσει στον τραγουδιστή και κατέβασε το κεφάλι κάνοντας ελαφρά υπόκλιση, ευχαριστώντας την ορχήστρα, που «έπαιξε» την παραγγελιά του.

Συρτά τα βήματα, αντρίκια, στο βαρύ ζεϊμπέκικο,

Τα βάσανά μου ένα φορτίο
που τα πηγαίνω εδώ κι εκεί
άνθρωπο ψάχνω αλλά δε βρίσκω
το βάρος που ‘χω στη ψυχή να μοιραστεί...

Βροχή τα λουλούδια, δυο κοπελιές σταύρωσαν τα πόδια και κάθισαν αντικρυστά να χτυπούν παλαμάκια. Λίγη σημασία τους έδωσε, στο μικρό του ταξίδι θα πήγαινε μόνος...

Δευτέρα 20 Μαρτίου 2017

Στα όρια... Απόσπασμα από "Το κέρμα"

Πλευρές της ζωής, μέσα από "Το κέρμα"...

Όλο το βράδυ το τηλέφωνο του Μιχάλη ήταν κλειστό. Δεν είχαμε επικοινωνήσει καθόλου από το μεσημέρι, που τον είχα δει στο εργοστάσιο. Δεν ανησύχησα, δεν υπήρχε και λόγος να πάει το μυαλό μου σε κάτι κακό. Με παραξένευε βέβαια, αλλά είπα να περιμένω. Είχα χαλαρώσει και έβλεπα τηλεόραση. Ήταν δυόμιση πια που χτύπησε το κινητό μου. Απόκρυψη και φωνή νεανική.

«Κύριε Ανέστη, συγγνώμη που σας ενοχλώ, πώς να σας το πω... Ο Μιχάλης είναι στα επείγοντα στον Ευαγγελισμό... Αλλά είναι καλά, μην ανησυχείτε!»

«Ποιος είσαι; Τι συνέβη στο Μιχάλη; Τι έπαθε;»

«Μάλλον ήπιε πολύ, δεν ξέρω...»

Πέμπτη 16 Μαρτίου 2017

Όταν μαθητές Λυκείου πήγαμε στον Υπουργό Οικονομικών της Χούντας... Αφιερωμένο στα παιδιά του Λυκείου Αγίας Τριάδας...

Φλεβάρης 1968, η Χούντα δεν έχει χρονίσει ακόμη, εμείς, μαθητές δευτέρας Λυκείου του Τρίτου Αρρένων Αθηνών, αποφασίζουμε να πάμε οχταήμερη εκδρομή στην Κρήτη!

Το αποφασίσαμε μια κουβέντα ήταν, γιατί έπρεπε να ξεπεράσουμε τους περιορισμούς στις εκδρομές που είχαν επιβληθεί, να πείσουμε τους γονείς μας να υπογράψουν δήλωση ότι μας αφήνουν να πάμε, να βρούμε καθηγητές συνοδούς, που να υπογράψουν και αυτοί ότι αναλαμβάνουν την ευθύνη, να κανονίσουμε εισιτήρια του καραβιού, για τα πούλμαν στην Κρήτη, ξενοδοχεία σε τρεις πόλεις, το πρόγραμμα της εκδρομής και φυσικά να βρούμε και χρήματα για ένα τόσο μεγάλο και πολυήμερο ταξίδι.

Οι μισοί περίπου δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν στα έξοδα, οι υπόλοιποι με δυσκολία, εκτός από δυο τρεις που δεν είχαν πρόβλημα.

Όταν λοιπόν τα βάλαμε κάτω και είδαμε τις δυσκολίες, είπαμε πως ή θα πάει όλη η τάξη ή δε θα πάει κανένας και αρχίσαμε να ψάχνουμε τρόπους που θα μαζεύαμε χρήματα.

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2017

Στηρίζουμε το διαγωνισμό συγγραφής Διηγήματος της Ένωσης Συγγραφέων και Λογοτεχνών Αργολίδας...

Εξαιρετική η πρωτοβουλία της Ένωσης Συγγραφέων και Λογοτεχνών Αργολίδας να διοργανώσει διαγωνισμό συγγραφής διηγήματος για οποιονδήποτε θέλει να συμμετέχει με μόνο όρο να είναι ή να μένει στην Αργολίδα.

Είναι ένα λιθαράκι στην αναζωογόνηση του πολιτισμού της περιοχής μας και ενθάρρυνση σε κάποιους να γράψουν, αυτό που μπορούν... Οι περισσότεροι μπορούν και ας είναι λίγα τα βραβεία.

Σημασία έχει η συμμετοχή, στην τέχνη ο καθένας βάζει το δικό του στίγμα, όμως το συνολικό αποτέλεσμα έχει σημασία, ιδιαίτερα σε μικρές κοινωνίες όπως η δική μας.

Αν θέλουμε να ξεφύγουμε από την παρακμή, μόνο με την παιδεία και τον πολιτισμό θα το καταφέρουμε.

Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2017

Φιλίες και ερωτήματα... Απόσπασμα από "Το κέρμα"

Η πίσω πόρτα του σχολείου... Από εδώ ξεκινούσε
ο δρόμος προς την ελευθερία της κοπάνας...
Αφιερωμένο στον πυρήνα εκείνης της παρέας, του Τρίτου Γυμνασίου Αμπελοκήπων, που μετά από τόσα χρόνια, ξαναβρεθήκαμε την Κυριακή, στην πλατεία του Αγίου Θωμά...

Ένα απόσπασμα από "Το κέρμα", σελίδα 21...

«Θα συμβιβαστούμε λοιπόν, το είχε πει κι ο κύριος Νίκος!» έκλεισε πικρόχολα το μονόλογο ο Λευτέρης.

Περπάτησαν και χωρίς να ξαναμιλήσουν, έφτασαν μέχρι το σπίτι της Ηρώς. Στάθηκαν για λίγο αμήχανα στο πεζοδρόμιο, μπροστά στην είσοδο της πολυκατοικίας. Την αποχαιρέτησε με ένα ζεστό φιλί στο κρύο της μάγουλο. Η Ηρώ ανέβηκε τα λίγα σκαλοπάτια μέχρι την πόρτα, την άνοιξε και χάθηκε πίσω της. Ο Λευτέρης, σήκωσε το γιακά του, έβαλε τα χέρια στις τσέπες και με βήμα αργό, πήρε το δρόμο για το δικό του σπίτι. Το ψιλόβροχο είχε σταματήσει, το βοριαδάκι είχε πέσει, μόνο η μελαγχολική μουντάδα του Θερμαϊκού συνέχιζε να χρωματίζει εκείνο το παράξενο βράδυ.

Τρίτη 3 Ιανουαρίου 2017

Στολίζοντας τα ψεύτικα δένδρα και κόβοντας τα ζωντανά...

Όταν βλέπω το πριόνι να κομματιάζει την "ψυχή" ενός δένδρου, ματώνει και η δική μου ψυχή.

Δεν είμαι ευαίσθητος οικολόγος, είμαι ένας από αυτούς που προσπαθεί να σέβεται το περιβάλλον που μας φιλοξενεί.

Η ηλίθια πρόοδος επιτάσσει να καταστρέφουμε τη φύση.

Μα "από το κυπαρίσσι μπορεί να κινδύνευαν άνθρωποι"...

Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2016

Περί τζόγου... Απόσπασμα από "Το κέρμα"

Οι μέρες εδώ που τα λέμε, "επιβάλλουν" και λίγο τζόγο.

Έτσι για το έθιμο, για το καλό...

Ένα απόσπασμα από "Το κέρμα", σελίδα 195, για την γλυκά επικίνδυνη αυτή συνήθεια...

"Το δρόμο για το καζίνο στο Λουτράκι, μου τον έδειξε κι’ αυτόν ο Στράτος. Δειλά την πρώτη φορά, διστακτικά. Πιο θαρραλέα καθώς η συχνότητα των επισκέψεων αύξανε, αφέθηκα στη σαγήνη του τζόγου. Θυμήθηκα ξανά, μετά τα φοιτητικά χρόνια, ένιωσα ξανά, την ένταση και την αδρεναλίνη να πλημυρίζει το σώμα μου. Πώς να ελέγξεις το πάθος! Αν δε βάλλεις όρια και δεν προσπαθείς συνέχεια να τα τηρείς, είσαι χαμένος, υλικά και ψυχικά.

Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2016

"Το κέρμα", ένα δώρο για σας και τους δικούς σας...

Συνηθίζεται τα Χριστούγεννα, για όσους ακόμα μπορούν, ανάμεσα στα δώρα που ανταλλάσσουν να είναι και τα βιβλία.

Πολύ απλά γιατί είναι ένα χρήσιμο και σχετικά φθηνό δώρο, που ταιριάζει με τις ημέρες που όλοι προσπαθούμε να βρούμε και να μεταδώσουμε προσδοκία για το μέλλον. Είναι και μέρες ξεκούρασης για πολλούς, οπότε υπάρχει και χρόνος για διάβασμα.

Υπάρχουν και οι σχετικοί κατάλογοι που κυκλοφορούν από τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης, με προτάσεις για όλα τα γούστα και τις κατηγορίες βιβλίων, που βέβαια κυριαρχούνται από τα βιβλία γνωστών συγγραφέων και των μεγάλων εκδοτικών οίκων.

"Το κέρμα", εγώ και η Ν.Γ. Χριστόπουλος, ακολουθήσαμε μοναχική πορεία, χωρίς παρουσιάσεις, διαφήμιση και προβολή  από τους ειδικούς, πιστέψαμε στο βιβλίο και το αφήσαμε να περπατήσει μόνο του, να το βρει ο αναγνώστης.

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2016

"Το κέρμα" και στα βιβλιοπωλεία ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ...

"Το κέρμα" συνεχίζοντας το ταξίδι του, αυτή τη φορά σταμάτησε και θα βρίσκεται πλέον και στα βιβλιοπωλεία ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ, στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και την Πάτρα.

Και στο ηλεκτρονικό τους βιβλιοπωλείο βέβαια, από όπου εύκολα μπορείτε να το παραγγείλετε και να έρθει στο σπίτι σας ή όπου αλλού εσείς θέλετε.

Τα βιβλιοπωλεία ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ, διαθέτουν χιλιάδες τίτλους, επισκεφτείτε τα, έρχονται και Χριστούγεννα...

Το καλύτερο δώρο είναι το βιβλίο...

Τα βιβλιοπωλεία ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ:

Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2016

Στα εγκαίνια του BOOKS PLUS βρισκόταν και "Το κέρμα"

Χθες το βράδυ έγιναν τα εγκαίνια ενός νέου χώρου πολιτισμού στο κέντρο της Αθήνας, στην οδό Πανεπιστημίου 37, απέναντι από την Εθνική Βιβλιοθήκη.

Πολύς κόσμος τίμησε με την παρουσία του την εκδήλωση και αρκετοί άνθρωποι του βιβλίου ήταν εκεί.

Εκεί, ανάμεσα σε χιλιάδες τίτλους βιβλίων, στις στοίβες του πνεύματος και της σκέψης, στη μυρωδιά του χαρτιού της αποτυπωμένης δημιουργίας, και "Το κέρμα" μου...

Ανέκφραστα συναισθήματα, πόση ικανοποίηση... "Το κέρμα" δίπλα δίπλα σε βιβλία καταξιωμένων συγγραφέων και μεγάλων εκδοτικών οίκων, να διεκδικεί τη δική του αναγνώριση.

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2016

"Το κέρμα" στα βιβλιοπωλεία ΠΟΛΙΤΕΙΑ και BOOKS PLUS...

"Το κέρμα" συνεχίζει το ταξίδι του, αυτή τη φορά στέκεται στο κέντρο της Αθήνας, στις παραδοσιακές περιοχές φιλοξενίας του βιβλίου.

Όλο και περισσότεροι αναγνώστες θα έχουν την ευκαιρία να το γνωρίσουν από κοντά.

Στην ΠΟΛΙΤΕΙΑ λοιπόν, στην Ασκληπιού 1-3, το παραδοσιακό μεγάλο βιβλιοπωλείο με τα χιλιάδες βιβλία.

Στο BOOKS PLUS στην Πανεπιστημίου 37, μια καινούργια προσπάθεια που μπαίνει δυναμικά στο χώρο του πολιτισμού.

Δε σας κρύβω ότι αισθάνομαι περίεργα όμορφα, πρωτόγνωρα συναισθήματα, όταν μάλιστα βαδίζεις στα εξήντα πέντε σου χρόνια, όλα αυτά έχουν ξεχωριστή αξία.

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2016

"Το κέρμα" στα βιβλιοπωλεία ΙΑΝΟΣ...

"Το κέρμα" συνεχίζει να κυλά και να στέκεται σε χώρους πολιτισμού, όπως τα βιβλιοπωλεία ΙΑΝΟΣ σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Φυσικά και στο E-SHOP το ηλεκτρονικό κατάστημα ΙΑΝΟΣ.

Έτσι, με δειλά βήματα στην αρχή, αργά αλλά σταθερά, "Το κέρμα" έρχεται όλο και πιο κοντά στους αναγνώστες που θα ήθελαν να ταξιδέψουν μαζί του.

Τρομερή εμπειρία και ιδιαίτερη ικανοποίηση να βλέπεις ένα δικό σου έργο να φιγουράρει ανάμεσα σε χιλιάδες άλλα, που το καθένα συμβάλλει, λίγο ή πολύ, στον ανθρώπινο πολιτισμό...

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2016

Συγκρούσεις... Απόσπασμα από "Το κέρμα"

Οι σχέσεις σε μια οικογένεια... Πατέρας και γιος...

Το κέρμα... Σελίδα 190:

...Ο Μιχάλης τέλειωσε με το ζόρι το λύκειο, την ίδια ώρα που η Αννούλα μάζευε από παντού επαίνους. Δεν ήταν κακό παιδί ο Μιχάλης, μάλλον μια σειρά από συγκυρίες τον έκαναν αδιάφορο, φυσικά η υπερβολική προστασία της Δήμητρας και η απόσταση που πάντα ένιωθε μαζί μου. Όχι γιατί δεν του αφιέρωσα χρόνο και αγάπη, το αντίθετο. Κατά περίεργο τρόπο όμως, από τότε που άρχισε να καταλαβαίνει, η σχέση μας ήταν ανταγωνιστική. Λες και πάντα υπήρχε κάποιο βραβείο που έπρεπε να κερδίσει ο ένας από τους δύο. Πολλές φορές υποχωρούσα και προσπαθούσα να συζητήσω, να του δώσω την άλλη άποψη χωρίς να θέλω να του την επιβάλλω κιόλας. Ακόμα και τότε, ακόμα κι αν προσωρινά συμφωνούσε, το έκανε για να τελειώσει τη συζήτηση. Δεν είχε σκοπό να δώσει εξετάσεις και δεν ήθελε να σπουδάσει οτιδήποτε, ούτε και να υπηρετήσει στρατιώτης. Δύσκολα διαχειρίζεσαι τέτοια ζητήματα, πόσο μάλλον του παιδιού σου. Δικαίωμα του, μα οι συνέπειες είναι φορτίο για όλους.

Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2016

Περί πολιτισμού, συγγραφής και τοπικής κακομοιριάς...

Χθες βράδυ λοιπόν, αργά, έχω βάλει και ακούω στο youtube μια σειρά από ρεμπέτικα και κάνω κάποιες διορθώσεις της τελευταίας στιγμής στο μυθιστόρημα, πριν αυτό πάει στο τυπογραφείο.

Εκεί που άκουγα Μάρκο, Τσιτσάνη, Μπέλλου και Νίνου, Γενίτσαρη και Ρόζα, ξαφνικά η φωνή που τραγουδάει τον ύμνο "Θεέ μου μεγαλοδύναμε" μου μοιάζει γνωστή. Γυρίζω στη σελίδα και διαβάζω: Γιώργος Μουσταΐρας - τραγούδι, Νίκος Πετσάκος - μπουζούκι Λυμπέρης Πιτουράς - κιθάρες, μπαγλαμά, κρουστά ηχογράφηση στο: LIMPERIS "SOUND-POWER" STUDIO.

Κοντά 2.200.000 προβολές του βίντεο, ασύλληπτο νούμερο, μια καταξίωση που έρχεται χωρίς διαφήμιση, χωρίς προβολή, χωρίς κάποιος να έχει βαλθεί να προωθήσει το "προϊόν".

Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2016

Διαμορφώσεις... Απόσπασμα από "Το κέρμα"

Χωρίς σχόλια, ψηφίδες σύνθεσης των χαρακτήρων του μυθιστορήματος.

Το κέρμα... Σελίδα 125:

"Γινόμουν ένας άλλος άνθρωπος. Ωρίμαζα μέσα σε αντιφάσεις. Πράγματα που δεν είχα σκεφτεί και δεν πίστευα ότι θα με απασχολούσαν ποτέ στη ζωή μου, ούτε και σαν θεωρητικές προσεγγίσεις, είχαν γίνει κομμάτια της καθημερινότητάς μου. Όσο κι αν αισθανόμουν ότι ο χαρακτήρας μου δεν είχε αλλάξει, οι πρακτικές που ακολουθούσα ακόμα και για λόγους ανάγκης, αλλοίωναν την εικόνα μου και φυλάκιζαν πιο βαθιά τον εσωτερικό μου κόσμο. Μήπως η ανάγκη είχε γίνει το άλλοθι; Μπορεί να είχα αλλοτριωθεί. Ήταν απίθανο να είχα παραδοθεί και ήδη να απολάμβανα τη νέα μου ζωή, παρά τα όσα έλεγα; Όχι φυσικά, σιγά μην άλλαζα τα πιστεύω μου για τις κωλοεπιχειρήσεις, τα κέρδη και το εμπόριο. Προσωρινός ήμουν σ’ αυτά. Άλλο το να τα έβγαζα πέρα κι άλλο να ταυτιζόμουν και μαζί τους. Με τίποτα αυτό δεν θα γινόταν. 

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2016

Γυρίζοντας Χαλκίδα από την Αρτάκη... Απόσπασμα από "Το κέρμα"

Πολλοί φίλοι, πριν το διαβάσουν, καθώς και εκείνοι που διαβάζουν "Το κέρμα" με ρωτούν αν είναι ένα βιογραφικό μυθιστόρημα και αν είναι κατά κάποιο διήγηση της ζωής μου.

"Το κέρμα" είναι μια φανταστική ιστορία που περιέχει βιογραφικά στοιχεία και μερικές εικόνες που περιγράφονται όπως συνέβησαν και όπως τις έζησα.

Μια από αυτές έζησα σαν στρατιώτης στη Χαλκίδα:

...Το δευτεριάτικο πρωινό ταξίδι επιστροφής στη Χαλκίδα, ήταν διαφορετικό. Είχε κι άλλα πράγματα να σκεφτώ εκτός από χρώματα, Αυστριακούς και τον Παναγιώτη. Αυτό που σίγουρα δεν είχε, ήταν η σκηνοθεσία. Αυτή τριγύριζε στο μυαλό μου τα βράδια, όταν τα πίναμε παρέα με άλλους φαντάρους στα καπηλειά γύρω από το στρατόπεδο. Στο ένα τρώγαμε γόνο κουτσομούρας, «γενοκτονία» που φώναζε ο φίλος μου ο Θέμης, γεωπόνος από τη Λάρισα, καθώς ερχόταν σε γαβάθα φρεσκοτηγανισμένος.

Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2016

Περί φιλίας απόσπασμα από "Το κέρμα"

... Γυρίζοντας στο σπίτι θυμήθηκα τα περασμένα Χριστούγεννα που είχα μια βδομάδα άδεια από το στρατό και ξαναβρέθηκα με φίλους και γνωστούς από το παρελθόν. 

Συναντήσεις και ψιλογλέντια, που όμως δεν είχαν τον αυθορμητισμό όπως τα παλιά. 

Θύμησες, αναπολήσεις, αλλά μέχρι εκεί, αυτό το δυνατό που είχαμε ζήσει και είχε σφραγίσει το κοινό μας χθες, είχε τελειώσει.

 Η απόσταση κι ο χρόνος βλέπεις, οι διαφορετικοί δρόμοι στη ζωή. 

Με τους περισσότερους: «άντε βρε, να τα ξαναπούμε, ποιος ξέρει πότε, ίσως του χρόνου». 

Και τι να πούμε ρε του χρόνου; Μνημόσυνα θα κάνουμε; Οι σχέσεις είναι ζωντανά πράγματα, ό,τι αξίζει στη ζωή. 

Δευτέρα 8 Αυγούστου 2016

Εύκολα και χωρίς επιβάρυνση προμηθευτείτε "Το κέρμα"

Ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη αν κάποιοι ενοχληθούν, αλλά θεωρώ πως είναι θεμιτό και πρακτικό, να ενημερώσω όσους τυχόν ενδιαφέρονται να προμηθευτούν το βιβλίο μου "Το κέρμα".

Η σύγχρονη τεχνολογία και τα social media είναι εδώ, ας εκμεταλλευτούμε τις δυνατότητές τους.

Αν λοιπόν θέλετε να προμηθευτείτε "Το κέρμα", για να μην το ψάχνετε στα βιβλιοπωλεία που το διαθέτουν, μπορείτε εύκολα και χωρίς κόπο να το κάνετε από εδώ.

Η τιμή του είναι 13 Ευρώ και δεν χρεώνεστε επιπλέον έξοδα αποστολής.

Τρίτη 2 Αυγούστου 2016

Τρία μικρά αποσπάσματα από "Το κέρμα"

Διλήμματα και απαντήσεις, ερωτήματα που αιωρούνται... Μια ζωή που σκαλώνει, προχωρά και κάποια στιγμή τελειώνει... Μονόλογοι και διάλογοι... Ανιχνεύοντας την ψυχή και τα φαινόμενα...

Σελίδα 22:

Και η τύχη; Η μοίρα; Το ριζικό; Το πεπρωμένο; Υπάρχουν; Και τι ρόλο τελικά παίζουν στο πώς εξελίσσεται η ζωή; Στη ζωή του καθενός από μας;

Πολλά και αναπάντητα ερωτήματα. Προστέθηκαν κι άλλα τα χρόνια των σπουδών στο πανεπιστήμιο. Η συζήτηση με την Ηρώ βοήθησε το Λευτέρη κάποια να τα ξεδιαλύνει. Αισθανόταν λίγο προδομένος αλλά και απελευθερωμένος. Στο μυαλό του άρχισαν να σχηματίζονται αχνά οι πρώτες εικόνες του αύριο, το νήμα με το χτες είχε πλέον κοπεί.

Επιτάχυνε το βήμα του. «Και η θεά Τύχη τι να λέει άραγε;»

Τρίτη 26 Ιουλίου 2016

"Το κέρμα" ξεκίνησε το ταξίδι του...

26 Ιουλίου 2016. Ιδιαίτερη η μέρα σήμερα. Σήμερα ξεκινά "Το κέρμα" το ταξίδι του.

Ο κύκλος των συντελεστών έκλεισε, άνοιξε ο κύκλος της ανάγνωσης, της κριτικής, των εντυπώσεων.

Εμείς θα είμαστε εδώ, για να σας ακούσουμε, να δεχτούμε τις παρατηρήσεις σας.

Με ένα στεναγμό ανακούφισης και χαμόγελο στα χείλη, υπέγραψα το πρώτο βιβλίο στο Γιάννη Χριστόπουλο, που το δώρησε αμέσως στο γιό του Νίκο.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους συνέβαλλαν, ώστε το πρώτο μυθιστόρημά μου να φτάσει στα χέρια σας, και από εκεί ελπίζω στην καρδιά σας...

"Το κέρμα" θα βρίσκεται στην Έκθεση Βιβλίου στο Ναύπλιο, στο περίπτερο της Ένωσης Συγγραφέων Αργολίδας, από την Παρασκευή 29 Ιουλίου και μέχρι τις 28 Αυγούστου 2016.

Κυριακή 24 Ιουλίου 2016

Τυπώνοντας "Το κέρμα"...

Φυσικά το περιεχόμενο ενός βιβλίου είναι το βασικό στοιχείο που το χαρακτηρίζει. Αυτά που γράφει, ο τρόπος που τα γράφει και το πόσο συνεισφέρει στον εμπλουτισμό της βιβλιογραφίας, στον τομέα που αναφέρεται.

Όμως κάθε  βιβλίο που φτάνει στον αναγνώστη, δεν είναι απλά ένα σπουδαίο, αδιάφορο ή κακό κείμενο, είναι κάτι πολύ περισσότερο. Γι' αυτό και διατηρεί και την αξία του παρά την ισοπέδωση της ηλεκτρονικής γραφής.

Το κάθε βιβλίο, έχει το δικό του χαρακτήρα που τον διαμορφώνουν, εκτός βεβαίως του συγγραφέα, ο εκδότης, ο επιμελητής και διορθωτής, ο συνθέτης του εξώφυλλου και ο σελιδοποιός και τέλος ο τυπογράφος.

Αυτό λοιπόν που καταλήγει ξεχασμένο στο ράφι ή γίνεται παντοτινός φίλος, είναι αποτέλεσμα συλλογικής δουλειάς, άσχετα από το ποσοστό συμμετοχής του καθενός.

Παρασκευή 15 Ιουλίου 2016

15 Ιουλίου 1974. Απόσπασμα από "Το κέρμα"

Ένα μικρό απόσπασμα από το μυθιστόρημα "Το κέρμα" όπως το περιγράφει ο αφηγητής, Λευτέρης Ανέστης:

"... Είχα πάει στη Σίφνο τον Ιούλιο του 1974, με δυο φίλους από τη Θεσσαλονίκη. Μείναμε σε ένα δωμάτιο στις Καμάρες, κοντά στην παραλία. Την ημέρα πηγαίναμε για μπάνιο, με βάρκα, σε κάποια από τις αμμουδιές του νησιού και τα βράδια, αν δεν ανεβαίναμε Απολλωνία, την αράζαμε σε μια ταβέρνα στο μικρό λιμάνι. Ξενυχτάγαμε πίνοντας μπύρες και τραγουδώντας συνοδεία της κιθάρας, που την κουβαλούσα πάντα μαζί μου.

Ανέμελα πέρναγαν οι μέρες, μέχρι τις 15 Ιουλίου που έφτασε το μαντάτο στο νησί και διαδόθηκε από στόμα σε στόμα: